Het is alweer veel te lang geleden dat we hier nog iets neerschreven. Daar zit Celleman voor iets tussen. Op een goeie... ahum... ochtend goot die, terwijl iedereen nog sliep, zijn flesje water over mijn iPhone. Kapot! Verdronken!
We eindigden een vorig bericht ergens in een zeer afgelegen chambre d'hôte bij "de madam" en "de meneer". We namen hier een rustdag. We waren moe. Zowel fysiek als mentaal. Onderbroken nachten door wroetende kinderen of lekkende matjes, het ochtendlijke tent-afbreken-ritueel, (te veel) kilometers op de fiets malen, (te laat) aankomen op de camping, het tent-opzetten-ritueel, hongerige kinderen voorzien van eten, overactieve kinderen entertainen, vermoeide kinderen en onzelf wassen, kinderen en wijzelf (te laat) naar bed. Het woog wat door. We zetten alles op een rijtje, besloten onze route aan te passen, wat minder kilometers per dag te fietsen en wat meer te ontspannen. Vakantie, weet je wel?!
Het nieuwe plan: we nemen de kortste fietsroute naar Figeac en gaan over het Centraal Massief! Tadaa... Snel, een nieuw routeboekje bestellen!
Bij "madam en meneer de tempeliers"
"Welke bloem is dit, papa?"
Op onze rustdag deden we niets. Behalve drie wasmachines draaien, en uitpluizen hoe die nieuwe route er nou precies uitziet... Ahum... Centraal Massief... Dat zijn bergen enzo... Klimmen dus... Zorgen voor later, eerst uitrusten!
Awel, uitrusten... Onze gastheer moest bij een kennis helpen verhuizen en sympathiek als Fritz is, stelde hij voor om een handje te helpen. De man nam Fritz mee 60km verder, terug richting Luxemburg van waar wij kwamen alstublieft. Fritz was lichtjes benauwd dat de man hem tot Brussel zou rijden...
Onze gastheer liet ons op de tweede avond "Metz by night" zien. Hij gidste ons doorheen de prachtig verlichte stad. Verrassend mooi, Metz.
De volgende dag, ergens in de namiddag, wandelde tante Sas binnen bij de madam. Zij bracht ons nog een bezoekje. En zij maakte tevens deel uit van het nieuwe plan. De weg richting Zuid-Frankrijk duurde ons namelijk wat te lang. En Lotharingen is mooi, maar zoooo vreselijk eentonig. Dus gooiden we al onze spullen (jaja, inclusief fietsen, fietskar en kinderen) in de auto en reden we richting Zuid-Frankrijk. Wat ging dat snel! En wat was dat krap in de auto! Iets boven Lyon werden we gedropt, vandaar gingen we opnieuw per fiets verder.
Ondertussen was in België ons nieuw routeboekje gearriveerd. Moemoe regelde dat we ons nieuwe boekje in Hautrives, op een camping, konden ontvangen. Zij stuurde dat op met de post. Wij arriveerden zondag namiddag reeds in Hautrives. Volgens moemoe zou het boekje ons dinsdag of woensdag bereiken. Maar dat werd ons maandag al bezorgd! Dat betekende dat we die tweede rustdag schrapten en dinsdag al meteen op de fiets zaten richting Figeac en dus ook richting Centraal Massief. Slik...
Toegegeven, we zijn er met wat schrik aan begonnen. Één, de route wordt afgeraden met fietskarren. En laat ons nu net een fietskar mee hebben met twee kinderen er in... Twee, diegene met wie we praten over onze nieuwe te volgen route, verklaren ons voor gek...
Maar goed, waar een wil is, is een weg en waar een weg is, is al iemand geweest. We zijn dus ongetwijfeld niet de eerste zotten die met pak en zak en twee kinderen het Centraal Massief oversteken... op de fiets...
In Hautrives verlieten we onze route naar de Middellandse Zee en fietsten we naar het westen. Vanaf hier moeten we nog 380km tot Figeac. Jepla, ik ruik Figeac al!
En dan ineens, ongeveer 15km na Hautrives, bevonden we ons in een compleet ander landschap. Ruwe bergen doken op. "Aangenaam, u moet het Centraal Massief zijn. Wij zijn Fritz en Frieda. Alstublieft, wees aardig voor ons...", luidde mijn snel schietgebedje.
Maar die eerste dag op de Midden Frankrijk route, zoals onze nieuwe route heet, viel heel goed mee. We reden 47km waarvan 840 hoogtemeters en we hebben dat goed verteerd.
Vandaag een stevig dagje, slechts 37km gefietst, waarvan 18km klimwerk met 940 hoogtemeters! En dat allemaal in de regen. Onze eerste keer regen op de fiets in Frankrijk. Voordien hadden we altijd zo'n schoon, warm weer... Na regen komt zonneschijn... Hopelijk...
We slapen vannacht nog eens in een B&B. Dat wordt een rustige nacht! Geen karaoke op de camping, geen joelende jongeren die onze kinderen wakker schreeuwen, geen halfdove gekkerd die in zijn caravan pal naast onze tent tot 5u 's nachts (!!!) tv kijkt, ... Gewoon rust! Geweldig!
Slaapwel!
Fritz en Frieda
Fons en Marcel
Metz by night met onze gids.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten